Oprócz zapachu morza, Rio pachnie smażonym cukrem. Na każdym rogu można spotkać ulicznych sprzedawców: churros, słodkiego popcornu, tapioki i obsmażanych w cukrze orzeszków ziemnych i kokosów. Kusząco pachnące i kusząco słodkie... a za rogiem sprzedający kolby kukurydzy, której zapach ciągnie się za tobą i aż w końcu stwierdzasz, że jesteś głodny. Jedząc, zapach kukurydzy przeplata się ze słonym zapachem morza na twoich dłoniach. Z kokosem w ręku wybieram się na Arpoador, podziwiać zachód słońca. Spoglądając na kolorowe niebo, ludzi niezrażonych coraz chłodniejszymi wieczorami, dzielnie raczącymi się wieczorną kąpielą morską i na pomarańczowe, zachodzące słońce, zatapiam się w marzeniach. Gdy już coraz bardziej zbliżało się ku zachodowi ludzie zaczęli klaskać (co wywarłowielki uśmiech na mojej twarzy). "Dlaczego wszyscy klaszczą?" " Bo słońce pięknie zachodzi"- odpowiedział kolega. "Ach...No tak"... i zaszło... oby jutro wstało ponownie, żebyśmy mogli o